Yasaklar Şiiri - Hikmet Saadet Çakıcı

Geceler pusuda ıssız ve sessiz;
Yıldıza bulutu salar yasaklar.
Takatim tükendi kaldım nefessiz,
Göğsümü kurşunsuz deler yasaklar!...

Sızladıkça yanar, yürek cehennem.
Buğulanır gözler kirpiklerde nem.
Seni sarmak, isterim ya bir tanem;
Hasreti boynuma dolar yasaklar!

Uzanıp elini, tutmak istesem.
Bir an dizlerinde yatmak istesem.
Derdini derdime katmak istesem,
Beni yerden yere beler yasaklar!

Ömür takvimimde ikinci devre
Puha vurur, ayağıma bu çevre.
Biz vuslatı, eksek bile kabire;
Bizden önce varır, yolar yasaklar!

Başkaca anlamı yokmuş bu hâlin.
Gül dalı kırmışım, bağından elin.
/Öde diyetini, buz kesen belin/
Desem… Sıfırları, böler yasaklar!

Ruhum dinginleşsin kavur teninde.
İstersen esir tut hem de kanında.
Kalsam düşlerimde senin yanında,
Beni dilim dilim, diler yasaklar!

Taçtır şu başıma, emr-i ilâhi.
Eminim, ötesi kulun silahı!
Şu anda elinden, gelse vallâhi;
-Uykuda- rüyamı, çalar yasaklar!

Hikmet Saadet ÇAKICI