bulduğum ilk otobüsle ayrıldım bu şehirden
unuturum diye,uzaklarda gelmezsin aklıma sandım
gidince kurtulurum sandım,oysa sen vardın ellerimin değdiği yerlerde
senin olduğun yerlerden uzaklaşınca değişir sanıyordum her şeyi,ama nerden bilecektim ki sevgilim,bendesin,ben unutmaya çalışırken
senden değil kendimdem bu kaçışlarım
ve çok zaman sonra anlıyorum kurtulmaya çalışırken daha da çok sarılıyordum sana, kök salıyordun bende
benim gibimisin sende,hemen söyle! senin gibiyim de yalanda olsa!
çırpınışlarım ikimizin yerineydi hayata tutunmak adına olan
yasaklandıkça bende daha çok yer ediniyorsun
şimdi daha iyi anlıyorum sevenler uzaklaşınca mesafeler daha da kısalıyormuş
ve özgürlüğümüz avuçlarımızda gizli sevgili,sana bakıyorum ellerimde yüreğin!
Kayıt Tarihi : 9.1.2009 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!