Bir de tetik düşüren ellerinizden
Ekmek yiyen çocukların bakışları...
Ve siyaha boyadığınız gecenizden
Dul kalan kadınların çığlıkları
Dokunur yüreğime...
Terk ettiğimiz gün,
Özlemle baktık
Geride bıraktıklarımıza...
Anamızın gözlerinde ki yaşı
Yarimizin ardımızdan bakışı
Sessizce yüklendi omuzlarımıza....
Sizin öfkenize inat
Sevdalandık umuda, dirence...
Korkuları yendik önce
Belayı dost edindik kendimizce...
Aklanırken insanlık onurumuz
Tek suçumuz
Karşı çıkmaktı
Emperyalizminize
Kapital düşlerinize
Sırnaşık gülüşlerinize...
Sürülmeyi seçtik yurdumuzdan
Belki de vurulmayı namertçe
Kuytu bir sokak köşesinde, sırtımızdan...
Biz bulutu seviyorduk,
Bir de gökyüzüne bakmayı...
Arada bir yar bakışı düşerdi
O yar bakışı deşerdi içimizi...
Seviyorduk işte,
Dalıp giden gözlerle bir sigara yakmayı...
Zindanlarınız bizi bekliyordu
Konuşamıyorduk kimi zaman
Mektup göndermek yasaktı
Türkü söylemek serbest...
Susuyorduk kimi zaman,
Ağlayan bir çocuğun başını okşamak,
Elini öpmek bir ihtiyarın,
Kısacası düne prangalı bir yarın,
Yasaktı...
Yoksul olmak serbest bırakılmıştı
Yırtık ayakkabılarla okula gitmek,
Karın tokluğuna çalışmak,
Ve şükretmek bu günkü nevaleye,
Yarının yokluğuna alışmak...
Sokaklarda sevişmeye
Özgürlük diyordunuz siz...
Parasıyla aşk satın alıyordu,
Soysuz kimlikleriniz...
Çok meşhurdu efendim çok,
Megaloman bar sohbetleriniz...
Susuyorduk kimi zaman
Düşünmek yasaktı
Tuvalete gitmek serbest...
Yazı yazmak yasaktı cama
Yarıda kesip çay sohbetini
Dinlemek yağmurun sesini, serbest...
İşten atılmak yasak değildi,
Genç kız olup satılmak...
Baklava aşırmak büyük yasaktı,
Çocuk olmak zor sanat....
Fişlenmek serbestti,
Hayatın içinde kadın olmak
Sonra hayat kadını diye anılıp
İşlenmek tutanaklara...
Dışarda olmak serbestti,
Mutlu görünmek ama kan ağlamak..
Oysa yasaktı içerde kaybolmak,
Sayım vakti izin yoktu hastalıklara...
Müdür beyin talimatıydı,
İkinci bir emre kadar,
Men cezası verilmişti mikroplara...
Sevişmek alabildiğine serbestti,
Yaş sınırı yoktu otel odalarında...
Uyuşturucu yasaktı,
Ama ölmek serbestti,eroin komalarında...
Polis olmak serbestti,
Ama patron olmak daha serbestti
Viskinin tadına varırken,
Ayrıcalıklı Mason Localarında....
Sürülmeyi seçtik yurdumuzdan
Yada içerde yorgun düşmeyi
Yönsüz ve mesafesiz voltalarımızdan...
Şimdi yağmuru seyrediyoruz
Bir de sessizce akan göz yaşlarını
Kadınımızdan, çocuğumuzdan...
Yeniden başladık...
Sevdik seni ülkem, çok sevdik
Ve vazgeçmedik Onurumuzdan.........
Kayıt Tarihi : 6.4.2005 10:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Deniz Ülkegül](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/06/yasak-ulkenin-cocuklari.jpg)
Sevdik seni ülkem, çok sevdik
Ve vazgeçmedik Onurumuzdan.........
sevdik değilmi hemde çok sevdik
bize hainliği yapıştıranlara inat toprağımızdaki ateşte eriyeceğiz saygılarımla
içten
başarılar
TÜM YORUMLAR (2)