Yasak Şiir Şiiri - Mehmet Cahit Kuzu

Kimsenin bilmediği bir dilde ağlıyorum sevgilim.
Öyle ki kimsenin haberi yok ağladığımdan.
Her gün aynı yollardan yürüyüp farklı insanlara tebessüm ediyorum.
Buna yemin ederim.
Kalbimde senin o hayalini kurduğun yamaç paraşütü açılmış,
Kahretsin !
Kalbim çok küçük.
Kahretsin ! Seni anımsıyorum. Sen seviyorsun beni, saçlarımda dolaşıyor parmak uçların.
Seni hayal etmek güzel.
Seni uyumak, seni gezmek coğrafyamda, seni anlamak…
Tüm bunlar şimdi bana mazgalların içindeki anahtar gibi hissettiriyor.
Tüm bunlar bana çirkin yazılmış şiirler
Tüm bunlar bana su birikintisinde zıplayıp duran sokak çocuğu gibi hissettiriyor.
Seni özlüyorum diyemem ama, gelecek olma ihtimalin içimi ürpertiyor.
Yani keşke çıkıp gelsen, tanışsak diyemiyorum ama,
Seni tanımış olmak bana lunaparkları hatırlatıyor.
Lunaparklar hala var sevgilim.
Gidebileceğimiz üç tane lunapark saydım şimdiye kadar.
Kimsenin anlamadığı bir dilde gülebileceğimiz yerler var.
Ellerin yanağımda gezerken usulca,
Yakalayıp avuç içlerinden seni, kutsal bir kitabı öper gibi yemin etmek sana,
Böyle yerler var sevgilim. Gördüm. Saydım.
Şimdi sana anlatabileceğim lunaparklar saymaktan başka elimden bir şey gelmiyor.
Ama sana söz veriyorum, mazgalın içindeki anahtarın üzerine yemin ediyorum,
Kimsenin bilmediği bir dilde seveceğim seni.
Devletlerin yasaklamadığı bir dilde öpeceğim ellerini.