Unutulmuş,
kuytu bir yerlerde sakladıklarım
gömüp,
açmaya cesaret edemediğim
o ürkek duygular
bugün ilk sızıntısını
ilk dokunuşunu yaşıyor
sonbahar meltemi gibi derinden
ılgın ılgın, süzülüyor gözlerime
akıp, düştü yasaklı sevmeler
direndikçe
coşkun bir nehir içimde heyecan
inkar ettikçe devasa sıkıntılar
bakışlar zıpkın
kor ateş gördüklerim
yakıp kavurur bildiklerimi
söndürür bir yanımı görmediklerim
yakarış dır
umarsız kaçışlarım
gel, sahipsiz ruhuma in
kal, yalnızlığım çoğalmadan
git, ümitlerim tükenmeden
Kayıt Tarihi : 24.11.2005 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar ümüt güngör
TÜM YORUMLAR (1)