.
Ve ben en çok da
Giderken takındığın acımasız tavrı
Yüreğime sığdıramadım.
.
Sevgi ile bakan gözlerini,
Ellerim ellerini okşarken gülüşünü
Ayrılırken sarılarak öpüşünü
Seni yaşamak Dünyaya bedel derken
O kahreden gidişini
Terk edişini.
İçin sızlamadan
Bu yasak sevgimizi
Ayaklarının altına alarak ezişini
Veda bile etmeden terk edişini
Öfkeli bir anımı bahane ederek
Üzülerek hüzünlenişini
Yüreğime hala sığdıramadım.
Hala.!
.
Yüreğin de yaşattığın o güzellikleri
Coşkun duyguları
Ve yeniden inandım dediğin Aşkı
Efsane dediğin sevgini
Korkularına,
Kuşkularına
Bedel olarak ödemiş olabilir .misin.?
.
A.Nevzat Uçar.
15/Ağustos/2022. Saat:15:15
.
-
Kayıt Tarihi : 16.8.2022 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!