Yasak Sevda Şiiri - Ahmet Bahçevan

Rüzgâr perişanlığı değil saçlarında
o eskimiş acı zamandır
umut beşikte ağlayan çocuğu andırır
ninnisini söylersin öksüz toprağın
sesin kısık yüzünde sonbahar tenhalığı
dilinde bir türkü Anadolu’dan
bir şeyler düşünüp bir şeyler anlatan
alnın genç bir güneşle aydınlık
ellerin nasırlı ellerin öpülmeye layık

Uzaklaşıyor kırlangıç sürüleri
gün çekildi akşam olmak üzere
geceyse bir ay büyütür gözlerinde
kapın en güzel sabahlara aralık

Yaşlanıyoruz sevgilim
uzayan serüvenlerde korkulu
buz kesmiş yürekler
yürekler namlu soğukluğu

fakat biliyoruz herkesten iyi
ve daha güzel sevmeyi.