Yasak Meyve Şiiri - Ünal Çağabey

Kovdular beni cennetten
Issız,kuru bir yere saldılar
Üzerime akbabalar,çiyanlar gönderdiler
Yaktılar yüreğimi,
viran eylediler
Beni cennetten kovdular.

Bal nehirlerinde yüzerdim
Nice güzel sularda yıkanırdım
Nice güzel bahçelerim vardı
ama kovdular beni cennetten
astılar yüreğimi bir gece vakti
darağacını bile göstermediler...

Kim yememiş ki yasak meyveyi
Ruhunda kim söndürmemiş alevin kılıcını
El vermeyen var mı şeytana
günahını kim satmış ki
kim yememiş yasak meyveyi
cennetten kim kovulmamış ki...

işte geldim huzurlarınızdayım
ateşten oldum ve toprağa dönüyorum
kurallara baş kaldırıyorum
ve yasak meyveye el atıyorum

niçin böyle düşünüyorsunuz
niçin dağlarınız hep karlı
kundağınızdaki çocuklar bile günahkar
daha da mı görmüyorsunuz
cennetten kovulmalarına siz sebep oldunuz

yasak meyveyi ben yerim kimse yemesin
salın beni ıssız,kuru çöllere
bedenimi yakın ruhlar aleminde
ve eyleyin hanemi viran
kovun beni cennetten
cağırmayın bir daha
ben size gelmem çünkü bir daha...