Yasak Mektup Şiiri - Kaynakcı Hasan Öz

YASAK MEKTUP 12,02,06
beni bu günde öldüremediler anne
hasretlik yüregimi yakmasa
artık muchul gezmek istemiyorum
bende evimde ölmek istiyorum

güneş yasaklandı ay küskün
karanlık sokaklarda sessiz admlarla geziyorum
belimde ciftte tabanca
jarjöründe hasret kurşunu

bazen diyorum ki namluyu şakagına dayayıp
bas tetige bitsin
o an aklıma yeşil gözleri geliyor
kadere bir kez daha sitem ediyorum

her abah sabah haberlerinde
kendimi görmekten usandım
devlet beni her yerde fırıl fırıl arıyor
bense kapana sıkışmış fare gibi
köşeden izliyorum

taksim meydanına cıkıp
ben burdaım diye haykırasım geliyor
ama nafile adım cıkmış
kimi örgütlenmiş diyor kimi mafya

albusiki tek başımayım
telefon acıp hal hatır soramıyorum
gelip bir bayramda elini öpemiyorum
halen yüregimde o cocuksu heyecan var anne

tertemiz vede saf
ama ellerim kanlı katilim can aldım
bilsem yarın ölecegim
bu gün tüm gercekleri tek tek yazardım

korkum yok sucluyum cezamı cekecegim
hakime savcıya bir şey demiyorum
ama dışarıda okadar cok pislik var ki
temizlemeden teslim olmayı düşünmüyorum

hakkımda im ne düşünürse düşünsün
biliyorum ben kurtarıcı degilim
anne elimden ekmegimi aldılar
camura atıp al ye dediler

ne bi careyin nede umutsuz
yanlızca bir senin birde mavişin
hasreti beni eziyor
her gün bir parca benden beni alıyor

biliyorsun vedalaşmayı sevmem
kendine iyi bak ilaclarını ihmal etme
benim icinde üzülme ben kendime bakarım
ve yine diyorum diyecegim
BU GÜNDE ÖLDÜREMEDİLER BENİ ANNE
mavişime selam söyle
kendine iyi baksın
hoşca kal oglun hasan öz