Yasak Kent Şiiri - Özhan Polatcan

dargın ayrıldım İstanbul`dan
ne eşgalim kaldı geride
ne sana ait kalp sancılarım
bu yüzden peydahlandı içimdeki biçim

somut ayrılık çizdim yolumun üzerine
oysa tanımadım ben hem senin
hem İstanbul`un üzerine
bir de elin olsaydı
elin, gezdirdiğin elimin üzerine

titrek sözün üstünde titreseydi sözlerim
vursaydı teline, çağırsaydı sazın
yana yakıla, düşe kalka arasaydı İstanbul`da
ağlasaydı senin için gözlerim

anam diye boynuna sarılsaydım
anam diye boyuna ağlasaydım

fotoğraflarında nakış işlemeli yıldızlar taktım başına
ne sonuna koydum seni İstanbul`un ne de tek başına