Yasak Kalbin Aşkı Şiiri - Cengiz Erdoğan

Yasak bir kalbe
Mahkûm olarak girdim.
Müebbet hapis yatmayı,
Ben istedim;
Ama nerden bilecektim ki;
Ölmeyeceğim…
Ölmeyi bekliyorum…
Hiç ölmeyeceğimi bile bile,
Ölmek nasıl bir duygu acaba!
Yoksa ölmek,
Sevmek mi?
Yoksa hiç sevilmeyeceğini bilerek
Beklemek mi?
Bekliyorum.
Ama neyi beklediğimi
Ben de bilmiyorum…
Ölmek ve sevmek arasındaki
İnce çizgi üzerindeyim,
Sırattan geçiyor gibiyim,
Ne yana düşsem yanacağım.
Ama
Ölmeyeceğim…
Ağlamak istedim ama
Burda ağlamak da yasak!
Çünkü yasak kalbin
Yasak aşkıyım ben…
Sonsuz bir karanlığa bakıyor gibiyim…
Ve bir anda kör bir kuyudan
Düşüyor gibiyim…
Hiç düşmeden düşüyorum.
Tutunacak bir dal arıyorum.
Bulamıyorum.
Biliyorum bu bir kâbus!
Hiç bitmeyecek bir kâbus!
Ama bu kâbustan uyanmak istemiyorum…
Ne kadar da kötü olsa,
Ne kadar da acı çeksem,
Yine de seni seviyorum...
Senden vazgeçmek için
Sevmedim ki
Eğer ki acı çekiyorsam,
Seni seviyorum demektir.
Şimdi nerde olduğumu bilmiyorum…
Bildiğim tek şey var:
Hala acı çekiyorum.
Ve hala seni seviyorum.
Şunu çok iyi biliyorum:
Sen de beni seveceksin…
İşte ben o gün;
Öleceğim gülüm öleceğim...