Zamanın durduğu
Sensizliğin yalnızlığa vurduğu bir andayım
Yokluğun rüzgarla içime işlemekte
Ve Ay yok olmakta gecemde
İçimde oluşan
Tarifi imkansız şey
Bir güneş gibi parlak
Özgürlüğe uçan bir kuşun
Kanat çırpması kadar titrek
İçimdekileri anlatamıyorum kimselere
Boğulacak gibi oluyorum hırçın denizlerde
Sadece içimden haykırabildim
Seni sevdiğimi
Nasıl söyleyebilirdim ki
Nasıl anlatabilirdim,
Her gece seni özlediğimi
Yasaksa özellikle
Olmaması gerekiyorsa şayet
Nasıl söylerim, seni üzecekse
Haykırdığında yüreğin yankılanmıyorsa,
Sesin yalnızlığa aksettirmiyorsa dizeleri
Gözyaşların eşlik etmiyorlarsa kelimelerine
Ne yapacağımı
Ne söyleyeceğimi bilmiyorum
Sadece yürüyorum sensizliğe
Senin hayalinle beraber
Her bir yaprak bir kelime gibi düşen
Yüreğinden bir umutsuz sevda gibi savurmalı kader
Seni yazdım duvarlara
Sensiz gecelerimde
Her gece güneşi bekledim
Gözyaşlarımla beraber
Ne gözyaşlarım bitti
Ne de güneş geldi
Üşüdüm artık
Yoruldum sensiz gecelerde…
Kayıt Tarihi : 8.7.2009 19:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!