usulca uzanıp dalından
yasak bir elmayı koparır gibi
dokunup teninin ısısına
benlerini sayamadığım yar
avuç icinde parmak uçlarım
kül kavrusu dudaklarımdan düşürüp
ateşten bir buse bırakaydım bıyık ucuna
kor düşerdi bağrıma
yanardım...
parmak uçlarım ki
ellerinden yüreğine uzanan körüdür
sus bencileyin
anlamı yok kelimelerin
ben gülüşlerinden öpeyim
sus bencleyin
sakla sözlerini
“taş düştüğü yerde ağırdır”
kaçırma gözlerini....
Kayıt Tarihi : 14.3.2005 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)