Yasak Buse Şiiri - Aziz Karataş

Bir çocuk seviyorum içimde,
Ama ismini bir türlü koyamıyorum.
Eşsiz duygularda süründürüyor beni,
Nefesime kazıdığım gün, gül kokulu yüzünü.
Bakma öyle ağlamaklı yüzüme,
Silemedim hala seni gözümden.
Serseri kaldırımlara yapışmış,
Yokluğuna sarılmış soğuk bedenim,
Şiirlerim hüzün ırmağı olmuş,
Çağlıyor ciğerlerimden.
Sevdam ateş topu olmuş,
Yakıyor bütün çileli bağrımı.
Dilimde hala
O eski yıkık ezgilerle çalınan şarkımız sürtünüyor.
Ey gül kokulu yasak busem,
Güzelliğini yutkunuyor ruhum,
Üşüyorum,
Seni seviyorum.