Yasak Bitkinin Cesedinde İnziva

YASAK BİTKİNİN CESEDİNDE İNZİVA
Kimin gölgesinde dinlendirdin ruhunu
Ben sana muhtaçken,
Kim gezindi teninde
Bir içimlik kahkahana hasretim.
Sende boğulmayı bir ben bilirim.

Anlamı yok bu soluk soluğa kaçışının
Kimin bu bakış?
bu gözler,
bu koku kimin?

Başka bitkilere merak sarmışsın belli
Saçlarında bana terket dediğin o koku
Papatyalarının yerini kenevirler almış saksıda
Baş ucunda beyaz kelebekler de gördüm
Üzüldüm senin adına.

Bir bitkinin cesedinde unutmuşsun ruhunu.
Parmak uçlarından çürümeye yüz tutmuş,
Devrik bir cümlesin.
Her satırda çarmıha gerilmiş düşlerin
Kim bilir yine hangi şiirde intihar etmişsin
Sonbahar geçmiş üstünden
Bitmişsin...