şimdi yenilmiş ordular kadar sefilim.
utanç içindeyim,söz dinletemediğim yüreğime yeniliyorum
ve hayırsız olduğunu bile bilesana koşuyorum
kapılarının yüzüme kapanacağını bile bile
yasak bir alfabeyle yazıyorum satırlarımı
ve sonra veriyorum kuşlara,kanatlarında umut var
hızla uzaklaşıyorsun şehirden,şehirler ki seni benden alan
kimsesizler mezarlğına gümün aşkımı
yada ateşe verip yakın,savursun rüzgar küllerimi uzaklara,senin benden uzaklaştığın gibi.
Kayıt Tarihi : 12.10.2009 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ağlamıyorum ki bensana harcadığım
yıllarıma ağlıyorumşu benden yorgun
yıllarımane de kolay değil
mi?herşeyi
sildin.!!bu aşkı bir seferde bertaraf
ettinsöyle suçum neydi
benim?..bu kadar acının
sebebibütün sorularım
cevapsızama şimdi anladım
kisen hiç
sevmemişsinben ne yaptım
sanaba...na karanlıkları bıraktın
gittinşimdi gecelerim gecelerden
uzunkaranlıklarım daha da
karanlıkanladım ki...sen beni hiç
sevmedin..!!yaralıyım...ağır
yaralıher günüm diğerinden daha
acıhergün karanlıklarda biraz daha
kayboluyoruminsan hiç ölmek için
dua eder mi?ben hergün dua
ediyorumve kahretsin ki...
seni hala
seviyorum..!!bu aşkı, bu
acıyıdaha fazla
taşıyamıyorum.!!!
elinize sağlık....
TÜM YORUMLAR (1)