Yasak Bana Şiiri - Behçet Elcik

ben, şiirlerimin ilhamını gözlerinden aldım.
bir saliselik bakış, ciltler dolusu ilham bırakır bana.
yazarım, yazarım,bir türlü bitmek bilmez bu anlatım.
şiirlerim senden başka bir şey bilmez.

Rabbim, bir tek seni öğretti bana.
gözlerine bakmayı,mana vermeyi.
gülümsemeni,yürüyüşünü,nazlanmanı.
inceledim durdum yıllarca.

ben seni öğrenirken, çaldılar seni benden.
öğrendiğim her şey, toz bulutuyla kaybuldu birden.
sensiz acemi çaylak gibi dolaştım avare.
baktığım her şey bir garip senden sonra,

her şey nursuz, güzelliğine alışan gözlerim fersiz.
kalbimin çırpınışı, kutsiyetini kaybetmiş,
yüzüm sensiz, hissiz mana sız nursuz.
gülmek istemiyor kimseye,

seni seviyorum diyen coçuklara dahi cevap vermiyor dilim.
ancak kaçamak bir tebessüm sarılış ile belirtirim sevgimi,

bütün öğrendiklerimi, sevgini aşkını,senden aldıklarımı,
bakir bıraktım, senin olanı sana iade etmek için, sevgi iltifatımı.
hiç düşmedimmi aklına,? hiç sevmedinmi beni,? kalbim yalancımı?
ya, bana aşk ile bakışın,o damı,aldattı beni.?

bir gün döneceksin bana biliyorum, sevdiğini haykıracaksın.
o gün belki, yeniden dirilişin, heyecanı sarar bedenimi,
belki o zaman dilimin esrarı çözülür ilk defa seni seviyorum derim,
o zaman melekler, heyecanla yazar bu hasret dolu kelimeyi,

biliyorum geleceksin bana, kıvrımlı bastonlamı,?
ak düşmüş saçlarınlamı,?
fer kalmamış gözlerin beni seçmekte zorlanacak belki,
kalbin beni tanıyacak elbet,
senin için yaşlanmakta gecikecek bedenim,

şimdi bana yasak bütün meşru duygularım,
sana sakladığım aşk iltifatım,yasak bana,
artık gözlerine bakamıyorum yasak çünkü bana,
ne kurkunç Rabbim,!