Yasak aşk... Şiiri - Mehmet Tunçer

Bu anlamsız yaşam
Hele bu kasvetli akşam
Sıktı beni be..
Sıkıldım…
Ne işe gidilir bu kafayla
Nede mahalleye.
Vücut kırgın..
Ellerim alkol nöbetinde
Çare yok..
Bu saatten sonra beni ada paklar.
Merhaba papatya bar..
Merhaba barmen Sedat..
Merhaba Yasemin..
İşte yine ben geldim….
…..ama o nerede?
Bu akşam..
Hele bu akşam.
O olmazsa olmaz…
Kafesteki kuş
Akvaryumdaki balık
Çocukların koşturduğu kedi yavrusu
Açmaya korkan gül goncası
Dalına tutunamayan yaprak kadar çaresizim….
…..ve ben ona geldim…
Ne buzlu rakınız
Nede sohbetiniz….
….ve hatta…
Anlasana be Yasemin.!
Ah be Yasemin..
Bilirim ser verir sır vermezsin
Hiç üsteleme bu son kadehim…
Biliyorsun..
Az gözyaşı dökmedik senin yanında.
Dayanamayıp sende ağlar.
Sonrada akıl verirdin ablanla bana…
Sende bilirsin;
Ne zaman tutsam ellerini
Korkularımızı birlikte yenerdik.
Ne zaman bir buse kondursa dudaklarıma
Ateşler basardı bedenlerimizi de söndüremezdik.
Ne zaman birleşse göz bebeklerimiz
Dünyayı iplemez….
…..dalar giderdik rüyalar alemin ede
Rüyalarımızı söyleyemezdik…
İmrenerek bakar..Gözlerin dolar..Delisiniz der..
Bizim yerimize sen ağlardın
Bizim yasak aşkımıza…
Gittimi?
Çok uzaklarda ha..
İyide bu ağlamakta neyin nesi.
Ne sulu gözlüsün Yasemin...