Neden ayrildi ellerimiz
Neden sustu dillerimiz
Neden böyle oldu kaderimiz
Biz bu yasak askin mahkumumuyuz
Öyle mutluydukki seninle
Sonunda mutlulukta yasaklandi
Söyleyin suclumu tertemiz sevgimiz
Biz bu yasak askin kurbanimiyiz
Neden birakmiyorlar sevelim
Ayiriyorlar kalplerimizi
Her seven gibi bizdemi aci cekelim
Biz bu yasak askin mahkumumuyuz
Birgün hayata veda edecegim
Sana,askimiza,anilara
O zaman yasak askin kurbani olacagim
Ardimdan gözyasi döken zalimlere
Bin türlü beddua edecegim...! !
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 03:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüsniye Yigit](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/23/yasak-ask-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!