Yasak Aşk Şiiri - Hamit Atay

Yasak Aşk

Göz göze geldiğimiz ilk an,
Zaman durdu sanki birden,
Dudaklarım sustu, yüreğim haykırdı,
Ama kader dedi ki: "Olmaz, bu aşk gizli kalmalı."

Sen vardın, ben vardım, ama biz yoktuk,
Aynı hikâyede iki yalnız kelimeydik,
Bir nokta koyulmuştu aramıza,
Ama biz virgüllerle sürdürdük sevmeyi.

Dokunamadığım ellerin,
Uzakta ama en yakınımdaydı,
Her nefeste seni içime çekerken,
Dünyadan gizlerdim seni, gözümün en derininde.

Korkuyorduk belki, ama vazgeçemedik,
Kalbimiz günah değil ki be sevdiğim,
Sadece yanlış zamanın,
Doğru acılarıydık belki de.

Geceydi bizim sığınağımız,
Gündüz susar, geceleri konuşurduk,
Bir mesaj, bir bakış, bir umut,
Yetiyordu deliler gibi yanmaya.

Sen bir adım ötemdeydin ama ulaşılmaz,
Adını bile içimden fısıldardım,
Çünkü dünya duysa yakardı bizi,
Aşkımızı değil, bizi suçlardı.

Kalbimde yangınlar, dilimde suskunluk,
İçimde bir çığlık: "Keşke zaman başka olsaydı."
Ama yasak olan her şey güzel diyorlar ya,
Bilmiyorlar içimizin nasıl paramparça olduğunu…

Gidecek yerimiz yoktu,
Sevecek cesaretimiz vardı ama,
Öylece sustuk, aynı gökyüzüne bakıp,
Farklı dualar ettik birbirimiz için…

Şimdi sen başka kollarda belki,
Ben hâlâ seni yazıyorum gecelere,
Ne sen unuttun beni tamamen,
Ne ben silebildim seni içimden gizlice…

Ve biliyorum, bir yerde sen de özlüyorsun,
Ama bu aşk, sadece kalbimizde yaşamak zorunda,
Çünkü yasak ne varsa, en derinde kalır,
En çok o yakar, en çok o unutulmaz…
Hamit Atay