Adem'de kusur aradın,
Kendini melek saydın.
Yasak ağacı buldun,
Kaçtın mı insanoğlu?
Herkesin var bir cenneti,
Kalptir onun dünya sûreti.
Havva'yı görünce gönül gözleri,
Temiz mi kaldın be insanoğlu?
Kalbin ortasında kara ağaçlar biter,
Meyvesi seni senden eder.
Yanına vardın mı neler var neler...
Düşünmedin mi hiç insanoğlu?
Kimi ondan ısırık aldı,
Kimi bir dal bırakmadı.
Kimi kökünden çaldı,
Doymadı insanoğlu.
Cennet sırdır bulana,
Elma bahane şeytana.
Ne mutlu bir ısırıkla doyana,
Heybeni doldurmadın mı ey insanoğlu?
Kayıt Tarihi : 29.10.2024 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tıpkı Adem a.s gibi bizler de hayatımızda bizi çepe çevre kuşatan yasak meyvelerle karşı karşıyayız. Hz Adem merak etti ve o ağaca yaklaştı. Sonra dünyaya düştü. Biz onu suçluyoruz da o meyveleri hapur hupur götürmekten, yasağı merak edip onu bir kez denemekten, ona yaklaşmaktan ve hatta mübtelası olmaktan, hatta ve hatta o günahı artık normal karşılamaktan geri durmuyoruz. Allah bu kısaayı, herkes kendi ağacını ve kendi hududunu bilsin diye anlatmış olamaz mı?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!