İnsanoğlu öleceğini bile bile yaşayan tek varlıktır
Yaşadın fakat ölümü unuttun
Araya hırs girdi, ego girdi, nefret girdi
Sevgiyi unuttun.....
Sarılmak vardı oysa, tuttuğun dalları kuruttun...
Haset girdi, dedikodu girdi araya
İyi niyeti, samimiyeti, yaraya merhem olmayı unuttun
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta