Sonbahardı hazan vardı,
Bence normal bir gündü...
İçim geçti kafam hazin, düşüncelere büründü...
Dedim hayat anlamın yok.
Anlam gelse gülerdim...
Olsa şimdi hiç çekinmem, saçlarını örerdim...
Sonra birden dengem şaştı.
Ayağa kaktım ve baktım...
Karşıdan bir güneş doğdu, sonra içime aktı...
Başlamıştı bende hayat.
Hayat bence oydu...
Gözleriydi merkezi, gülüşleriyle doydum...
Hiç tutmadım elinden,
Bence aşk buydu...
Aşk şimdilerde sadece, tende duygu...
Uzaktan sevdim onu,
O hayattı suydu...
Acım marsa çıktı, evlendiğini duydum...
Nerde kaldı o eski gülüşler,
Ve onla dolu düşler...
Gülüşlerde o saklıydı, şimdi hepten çöküşler...
Karamsar çöküntüler ardından,
Dertler üşüştüler...
O ve onsuz yıllar birleştiler, ve yaramı deştiler...
Ona olan eşsiz duygularım,
Uçmakla eştiler...
Şimdi onsuz hayaller, kafamdan hızla geçtiler...
Yavuz Selim Sabbah
Kayıt Tarihi : 27.6.2023 23:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah o lise yılları....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!