Yalandır bazen
Gerçek sandığımız…
Tutkuyla sarıldığımız…
Umutla beklediğimiz yarın…
Hiç gelmeyecektir,
Kimseye gelmemiştir…
Asıl olan beklemektir, ümit etmektir…
Hayat bir kandırmaca mı gerçekten?
Yücelttiğin aşkın gibi, hayallerin de bitecek mi bir gün?
Günler geçecek mi, en son sarıldığın anı hesap edemeden…
Önce gözlerde sönecek, aşkın minik yıldızları,
Ardından sohbetler kaybedecek eski tadını,
Ve
Bir gün fark edeceksin,
Dokunmayalı,
Konuşmayalı,
Gözbebeklerine bakmayalı seneler geçmiş.
Ve
Bir gün fark edeceksin,
Yalnız kaldığında, aklına gelen son dost bile olamamış…
Ve hayat seni eskitmiş tüm gidenlere inat,
Hayat seni aldatmış,
Avucunda sandığın dün gibi,
Bugün gibi,
Yarınlar da seni terk etmiş…
Sana yer bırakmadan yaşanılacak an bırakmadan…
Ve bir gün fark edeceksin,
Aslında hiç yaşamamışsın,
Hiç var olmamışsın
Seni hatırlayan bir dost kalmamış diye üzülürken,
Daha acısının,
Seni hatırlayan bir tek düşman bile olmadığını duyunca anlamışsın…
Çünkü sen var olmamışsın.
O yüzden yok da olmayacaksın..
Varlığınla avunan da olmamış, yokluğuna üzülen de…
Geriye döndüğünde görüyorsun ya, geçmişin de olmamış,
Bugünün de olmadı..
Yarının da olmayacak…
Dağda açan çiğdem misali…
Rüzgârlardan da korundun, insanlardan da…
Ve
Bir gün çürüdün…
Ardında hiçbir iz bırakmadan…
06.08.2005
Cumartesi/17:40
Kayıt Tarihi : 4.9.2006 08:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)