. Yaşadım İşte Şiiri - Turgut Uzdu

En derinimdeki faylar titrek
Kendine küsmüş bir heves
Bu bir deprem
Çatırdama sesleri duyuyorum
Yine uykuya kaçıyorum nefes nefes

Bu nasıl bir hasardır tam gül gül açtı derken
Göz gözü görmüyor, kendini arayan benim
Bir dudak gülümsemesi de yok
Gölgeler beni çekiştiriyor inadına
Neden varlığında yokluğunlayım, neden üşüyor yanması gereken bedenim

Kendini bile aydınlatmayan mum ışığı arayışlarım
Köşelerin hareketi korkutuyor kaç gecedir
Sığınacak bir avuç içi diyordum
Ne oluyor saatlere
Çalınan bir zamanın ardından bu suskunluk nedir

Yine mi toplayacak dünyanın bütün pınarlarını da
İki çukuruna sığdıracak gözlerimin felek
Bir el parmağını geçmedi güneşleri sığdırdığım gece
Bülbüller şarkı söylüyordu dudaklarımda
Şimdi boyun bükmeye başladı tebessüm, hüzünlendi neşe

Papağanlaşan düşüncelerim sere serpe ortalıkta
Hayatta tek kızdığım bir surat var o da benim
Bir türlü olmayacak mı şu ömrümde
Bir garip ben gibi
Beni sevenim

Yine mi hüzün, yine mi suç benim
Seni nasıl kesip biçsem söyle ey kaderim
Çığların altında kalasıca bakışlarım artık kapansın
Anladım
Kendi çığlığımın son demindeyim

Ne baharı çiğnedim ağız tadıyla
Ne yazı yudumladım güneşte
Parçası az bulutlu bir ömürde
Sensiz, kendi halimde bir hayat yaşadım
Yaşadım işte