Yaşadım Şiiri - Zeynep Beşen

çoğu duyguya hasretliğim kalmadı
hepsini bir duyguda yaşadım
gözü arkada
hevesi kursağında
aklı dünde
içinde endişesi olmayan
bir insanın huzuru var solumda.
bu sakinliğin hepsini sana atamam
ne istediğimi biliyordum diyelim.
o yüzdendir bu kadar rahat oluşum.
gamsızlık değil bu
koy vermişlik hiç değil.
olmak gibi bir şey bu
bulmak gibi bir şey bu
ne istediğini bilmek gibi bir şey bu.
çoğu duyguya hasretliğim kalmadı
hepsini bir duyguda yaşadım
sayende !
annemi anneliğimi
dünyayı dünyalığımı
çocuğumu çoçukluğumu
babamı babalığını
iki kişinin bir oluşuna hasretliğim kalmadı sayende ...
seni severken yaşadım hepsini
tamamladım kendimi severek
bir adım ötesine geçerek
aşık oldum sana ..
seni severek geçtim dünyadan
ihtimallerden
ihtimallerden..
seni yaşayarak geçtim buradan
iki adım önünden
sokağından belkide
aynı gök yüzüne bakarak ..
aynı yüzyılda yaşayarak
ve yahut aynı nefesi soluyarak
kalbine dokunarak geçtim işte seni yaşayarak.
dünün kelimeleri bana ait değildi
hiç birinde sen yoktun
hiç birinde ben olamayacağım
seni şu ana beni bu ana yeni bir kelime olarak yazdım ..
inanmaz bir aşık değilim
gözümün ne kadar kara olduğunu
yüreğimin ne kadar şeffah okunur olduğunu
orada kimin yazılı olduğunu
sana sayfa sayfa açan bendim
bu duyguyu sevdim..
böyle hissetmeyi sevdim
iliklerime işleye hissede sevdim bu duyguyu.
büyüdüm belkide
keşkelerle bu yüzden geçinemiyorum
hayatı bu kadar susacak ucuz görmüyorum
görmeyeceğimde
yada kendimi keşfettikçe
sevmekten pişman olmadığımı kavradım.
üzgün olmayışım
sevinçli kalışım
hep bu yüzden.
birini çok sevememenin verdiği hazla
insan sevildi mi çok sevilmez
az da sevilmez
insan sevildi mi
tam sevilir bunu keşfet
birini severek
bunu keşfet
seni tam sevmenin verdiği şevkle
bana verilen hayattan memnun ayrılacağım.
çoğu duyguya hasretliğim kalmadı
hepsini bir duyguda yaşadım
gözü arkada
hevesi kursağında
aklı dünde
içinde endişesi olmayan
bir insanın huzuru var solumda.
adı sen
bu çok bir şey bana
anladım.
işte bu yüzden memnunluğum.