Yaşadım Şiiri - İsmail Özabacı

Bazen öyle hisseder ki yüreğin
Yıllar sonra yan yana gelsek dersin,
Daha dün ayrılmışız gibi,
Devam ederiz…
Sanırsın ki
Sanki biz senle asırlardır beraberiz
Çocukluğu beraber geçmiş
Aynı mahallenin çocukları gibiyiz…
Farzet ki saklambaç oynamışız
Biraz uzun sürmüş seni bulmam…
Say ki körebe oyununda
Biraz fazla bağlı kalmış gözüm
Seni görememişim yıllarca
Ne olmuş?
Ne olmuş yani
Ben seni ebelemişim
Sen akşam ebesi değil de
Yılların olmuşsun…
Aynı gökyüzünün altında
Biz yüreğimize doymuşuz…
Yetmez mi?

Modern bir mecnunum şimdi
Sana ulaşmak için;
Çölleri 4×4 arabamla geçiyorum.
Ferhatım;
Dağları iş makineleri ile deliyorum
Keremim,
Sana cepten me(ktup) saj gönderiyorum
Ne yaparsam yapayım
Çocukluğuma dönemiyorum…

Biraz kadere suç buluyorum
Biraz sana bu konuda;
Nedense?
Kendime hiç toz kondurmuyorum…
Her insan bencildir biraz
Sonradan anlıyorum.

Sonradan anlayacak ne kadar,
Şey varsa hayatımda
Anladım…
Sonradan yanmaya başladım.
Mutlu muyum mutsuz muyum?
Hiç sorgulamadım.
Sadece,
Yaşadım, yaşadım, yaşadım…
Sensizliğe demir atarak.