Bir film seyrediyorsun, bu film benim değil, başkalarının filmidir diyorsun.
Daha sonra senin filmini seyredecek o bir başkaları, bunu hiç düşünmüyorsun.
İnsan üzüldüğü, yada her hangi birinin acısını paylaştığı zaman
kendi hayatının filmini seyrediyor gibi oluyorsun o an.
tüm olumsuzluklar la beraber, olumlu olanlara da tek- tek bakıyorsun.
Olumlular olumsuzluklardan daha az olsa bile, gene de insan o olumsuzlukları silip atıyor ve sarılacak, sığınacak olumlu ne varsa oraya sığınmak istiyor.
Bakıyorsun etrafındakilere, kendine, o kişinin yakınlarına, sadece bakıyorsun çaresizce ve koca bir zamanın içerisinde sığıntı olarak görüyorsun kendini
Dualar, el açmalar, biliyorsun ki bütün bunların hiç bir işe yaramayacağını ama olsun bu da bir tesellidir diyorsun. Belki yapabileceğim bir şey vardı da yapamadım, hazır elime bir fırsat geçti değerlendireyim istiyorsun.
Sonra alıp giderlerken, onca yaşam şu küçük şeyin, o küçük sandığın içerisine nasıl sığdı?
Bu nasıl olur? Demekten başka hiç bir şey yapamıyorsun. Çığlıklar çırpınışlar ise çaresizliğin resmini çiziyordu renkli boya kullanmadan.Hepimiz çok iyi biliyoruz ki, bir süre sonra silinecek her şey hafızalardan ve siyah beyaz olarak girecektir tarih sayfalarına.
Bir zaman sonra hesaplaman gerekecek, ellerinin parmaklarını kullanarak sayacaksın, kaç yıl geçti?
Ne kadar da çabuk gelip geçti zaman, daha dün gibi diyeceksin ardından.
. Bu yüzden, zaman her şeyi bizim adımıza düşünmüş planlamış,ve sana sadece uymak kalıyordu o kadar.
Sonra da soruyorsun, şimdi ne olacak? Diye
Hiçbir şey olmayacak ben sana söyleyeyim, hiçbir şey olmayacak.
Hayat gene eskisi gibi akmaya devam edcecek, yeni hayatlar yeni umutlarını önüne katarak götürecek. Ertelenen istekler, yaşamak isteyipte yaşayamadıklarımız kalacak geriye. Zaman her şeye bir çizgi çekecek, şimdi sıra kimde acaba? Bunu belki net olarak sormayacak, bekli de kendine bile itiraf etmeden soracaksın bu soruyu ama yine de soracaksın, şimdi sıra kimde acaba? Diye..
Abaza hayatlar, çaresizlik içerisinde gelen son. çok acı, çok çok acı ve hüzünlü bir bitiş..
Kayıt Tarihi : 27.2.2011 11:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevinç lerin sel olup
taştıgı bir şiir
daha mutlu günl
re dogru
kutlarım şairim
hayat bir sahne oynadığımız roller ve yazılan senaryolardan ibaret değilmi....
kutlarım kalemini arkadaşım sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (3)