-'Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var' Şairi Ataol BEHRAMOĞLU'na-
“Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var”
Nedense yol bulup uygulayamıyorum
İçimde bir çocuk alev alev yanıyor
Neden onu bile sorgulayamıyorum
Oysa; aşk bülbül misali şakımalıydı
Yaşanan/yaşanacak hüzünlere inat.
Derken ekşidi yine sevdanın hoş tadı
Figan ile dolmamalıydı tüm kainat
Gönlümde şarkılar kanatsız kuş misali
Aşklarımı hatırlatıyor buram buram
Eskiden sevmek için bir bakış yeterdi
Anlamı yok ama şimdi sevişmek haram
Yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Nerede o mavi gökyüzü, temiz hava
Dal ağaçsız yaşamaz ki! İnsan her şeyi
Sever ama nerde zeytin gözlü Havva
Davası davamdı, kanıysa kızıl kanım
Teselli etmiyor şimdi sarılan kollar
Başımı dertlere salmışım, hadi canım
Kapı çarpıldı, çoktan ayrıldı yollar
Artık anlaşılmıyor poz, caz, alaturka
Dostlar meğer ne güzelmiş, hatıralar da
Hani nerde zümrüt denize hakim kaya
Dost kalmadı eskilerden darbe ard arda
Umut mu o ne usta! Evim hala kira!
Yaprağı sararmış kuru dalım baksana
Ne gam tükenir ne keder içimden, zira
“hayat,sunulmuş bir armağandır insana…”
Ocak 2009
İbrahim İmerKayıt Tarihi : 16.1.2009 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı,yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin düşmeli öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği ............................ ............................ ............................ ............................ ............................ ............................ ............................ ............................ ............................ ............................ Ve kederi de yaşamalısın,namusluca,bütün benliğinle Çünkü acılar da,sevinçler gibi,olgunlaştırır insanı Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına ÇÜNKÜ ÖMÜR DEDİĞİMİZ ŞEY,HAYATA SUNULMUŞ BİR ARMAĞANDIR VE HAYAT,SUNULMUŞ BİR ARMAĞANDIR İNSANA. (1977) Ataol BEHRAMOĞLU Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var-II ADAM Yayınları-1997
Yaprağı sararmış kuru dalım baksana
Ne gam tükenir ne keder içimden, zira
“hayat,sunulmuş bir armağandır insana…”
Hoş duygularla paylaşılan bir şiirdi.
Kutlarım.
Selam ve saygılarımla.
Bize verilen hayatı alıllıca kullanmak..
Doyasıya sevmek..
Tebrikler üstat..
Dostlar meğer ne güzelmiş, hatıralar da
Hani nerde zümrüt denize hakim kaya
Dost kalmadı eskilerden darbe ard arda
**********************************************
Her ne edersen kendine
yine döner kendine.
Davul bile dengi dengine...
Dost diye bildiklerimiz,
fazla değer verdiklerimizdir. Kendilerini
birşey sanırlar, sizi-bizi beğenmezler.
Öyleyse, bırakın ırak olsunlar ...
Kazanınız kaynıyorken, maymununuz oynuyorken gelenden,
insana dost olmaz efendim..
OLMAAAZ.!..
Saygım ve takdirlerimle.
Keyifle okudum ve içindekilere katılıyorum.
TÜM YORUMLAR (37)