Yaşadıklarım Yaşamadıklarım

sen hiç at bindinmi?
şaha kalkıp, kanatlarını açarlar ya rüzgara.
ağır gövdeleri bir kuş gibidir, düz ovada.
ben at binmedim.

en son ne zaman güldün?
kahkaha atarak, bütün vücudunu titreterek.
ben uzun zamandır gülmedim öyle..

orta yerde unutulmuş bir valiz gibi kaldınmı hiç?
hayatın ortasında.
ben kaldım.

nemrut dağını gördün mü?
ya kral antiokos'un tanrılarını?
ben görmedim.

torosların, o en yakışıklı dağların,
en yükseğine çıktın mı hiç?
bağırdınmı aşağıya doğru, avazınının çıktığı kadar?
sesin yankılandı mı?
ben bağırmadım.
ama çok susmuşsundur,
ben de çok sustum.

sen benim yaşamadıklarımsın.

saklı bir koyda;
gün ortasında,
aydınlık suya,
vücudunu daldırıp gözünü açtın mı hiç?
hareketsiz kalmayı deneyip,
dalgaların hareketine teslim oldun mu?
ben oldum.

soğuk aldığında ıhlamur demleyip içmişsindir ama.
içine limon ve elma kabuğu katarak.
ben de içtim.

afrodit'in köpükleriyle yüzünü, saçlarını yıkadın mı
girne limanında?
benim boğazımda tuzlu tadı hala duruyor.

anadolunun yaylalarına çıktın mı?
kar sularının aktığı derelerde çıplak ayakla yürüdün mü?
suyun içinde yosun tutmuş kayaya yüzünü sürdün mü?
ben sürdüm.

uzak anadolu köylerine gittin mi hiç?
çıplak ayaklı, sıska bacaklı köy çocuklarının
saçlarını okşadın mı? çalı gibi saçlarını.
Burnunun direği sızladımı acıdan ve sevinçten?
benim sızladı.

kırşehir bozlağı dinledin mi hiç?
Aydos deyince, sevincin, hüznün, isyanın coştu mu?
benim coştu.

üzüm bağları, dalları, serin yaprakları.
kırmızı toprağa armağandır, altın sarısı
buğulu üzüm salkımları.
koparıp yedin mi dalından? toprağını silkeleyerek, ağustosta.
ben yedim.

sen benim yaşadıklarımsın...

sen yokken;
gözlerimin içine toprak doldu,
boğazıma kül,
kulağıma kurşun
burnuma kireç..
tırnaklarımın arasına kum doldu, kanatamadım göğsümü.

sen benim yaşadıklarım ve yaşamadıklarımsın....