Yaşadıklarım Ne ki Şiiri - Mahmut Nazik

YAŞADIKLARIM NE Kİ!

Yaşadıklarım ne ki
Yaşamadıklarım yanında sanki
Tadına bakamamak
bir meyvenin belki
Belki gönlünce giyememek bir giysiyi
Ya da
Yüreğinde duymak acısını
Dostlarca vurulan bir hançerin

Yaşadıklarım ne ki
Belki
Yaşamak yoksulluğu
Nice kuyruklarda
Ayrı kalmak ana kucağından
Baba ocağından
Yar sıcağından

Ya da yakalanmak
Bir utancın kucağında suçüstü

Dostsuz kitapsız
Yıldızsız yağmursuz kalmak
Hapis damlarında

Yani yoksulluk
Yani yalnızlık
Yani hasret
Ya da
Ellere kalmıştır Leyla
Samanlığa düşmüş
Bir çıngı gibi
Zulanda sakladığın sevda

Olsun
Gelir geçer şeyler
Bir çıkar yol bulunur elbet
Sonu ölüm değil ya

Ama
Az şey değil
Bir insana gülümsemek
Az şey değil
Bir yüzde gülümseme görmek
Az şey değil
Her şeye rağmen sevildiğini bilmek
Az şey değil
Bir gözyaşını mendilinle silmek
Bir kalp atımı
Bir göz kırpımı sevmek
Neler verilmez
Nelere değmez ki tadı,
Yanağına bir mühür gibi vurulan öpücüğün

Az şey mi sanırsın
Yârin dudağında
Yeni ay gibi gülen gülücüğü

Yaşadıklarım ne ki
Yaşamadıklarım yanında hani
Ya okumadığım kitaplara
Duymadığım türkülere ezgilere
Kuruttuğum fidanlara ne demeli
Hani elimde kalan tohumlara
Söylenmemiş aşklara sevgilere ne demeli
Mesela barış
Mesela kardeşlik
Mesela bölüşmek bir susam tanesini
Ne demeli düşümde kalan sevdalara

Hele
Teşekkür edemediğim
Sevip söyleyemediğim
Hele hele
Kırıp da
Helalleşmediğim
Helalleşmeye yetişemediğimi
İşte onlar
Asıl onlar yakar yüreğimi

Yaşadıklarım ne ki
Yaşamadıklarım yanında sanki
Yol uzun
Zaman kısa
Ne ferman dinler ne yasa
Gönül düşmüş bir telaşa
Yapacak çook şey var daha
Nasıl yetişmeli
Nasıl telafi etmeli bilmem ki

Mahmut NAZİK 21.11.2006