Ben eskiden
Aynalar dünyasındaki ışıklardan biriydim.
Kapalı bir dünya.
Sonra, nasıl olduysa
Bazı aynalar tarafından
Sonsuzluğa sıçratıldım.
Sonsuz boşluğa doğru
Uzaklaşıyordum.
Görüyorum.
Görüyorum.
Durdurulamıyor.
O kadar durduramadım ki
Sonsuz boşlukta gitmek
Artık durmak olmuş.
Ben neler yaptım?
Ben sanki
O kadar kötü ki...
Bir pasta var.
Onu bozmaya çalışmadım.
Parçası olmadım.
Sanki
O pasta olmasın diye
İhtimal değiştirdim.
Artık...
Artık
Kimse yok.
Kimse nasıl olamaz?
Bu, yalnızlık değil.
Ne zaman
Kimin
Ne şekilde gideceğini bilemedim—
Kendim için bile.
Neler oldu böyle?
Neler yaptım ben?
Kerem Reisoğlu
Kayıt Tarihi : 7.4.2025 12:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!