Yaşadıkça Büyüyen,Büyüdükçe Küçülen Şiir ...

Oldum olası geçen yıl okuduğum zamanlarda beğeniyordum şiirlerinizi bu da güzel birşiir tebrik ederim ilhamınız bol olsun dost esen kalın

Yaşadıkça Büyüyen,Büyüdükçe Küçülen

YAŞADIKÇA BÜYÜYEN, BÜYÜDÜKÇE KÜÇÜLEN


Cümlesin sen,sıfatı olmayan,
Belki de bir tek paragraf,
Zamirleri bağlanmayan…
Büyük bir yazı dizinisin,
Tümlecinin vuruşunda parantezlere boğulan…
Ben ise bir destan,hayatı kaleme alınmayan,
Özüm ben, geçmişi sana sunulan…
Nar ağacım benim! taneleri sayılmayanım!
Belki de kavak ağacımsın,yaprakları dolananından…
Büyük bir orman mı yoksa, dikkatsizlikten yakılan…
Yeni fidanları kurutan bir toprak belki de…
Bense bir evrenim, içine sığmayanından!
Gökyüzüyüm ben sonsuzluğu andıran…
Taşlanmış bir dağ mı oldum şimdi terk edilen bir sürüden?
Taşlandıktan sonra
Lanetlenen…
Zavallı mı olduk şimdi sevgisizlikten

ipek topyan

İpek Kutay Topyan



Ben ise bir destan,hayatı kaleme alınmayan,


ÇOK HOŞTU.. TEBRİK EDERİM...SAYGILARIMLA...İBRAHİM YILMAZ.

güzel şiirinizi kutlarım kaleminiz daim olsun