Sana derler ne yaşadın ne gördün
Hayat duvarını ne ile ördün
Yapıp ettiklerin maziye gömdün
Bir kapalı mizan yapar hep durur
Ana baba ata dede nerede
Gördü hiçi yaşanda ölende
Söner ışık karanlığı görende
İşte orda kimler nasıl yol bulur
Hiç güvenme yarın gayba koşarsın
Güç erdemle yaşar yaşar coşarsın
Neyi yanlış yaptım diye ararsın
Unuttuğun her zerrecik bent vurur
Zengin değil fukarasın be adem
Zannteme ki seüreceksin heran dem
İyi kötü yaşıyorsan ki madem
Doğru dürüst hesap bilen kurtulur
Ne diyeyim kendi nefsim düşmanım
Yapıp ettim şimdi artık pişmanım
Bütün bunlar en son olmaz hüsranım
Geçen geçti garip nerden yol bulur
Be şemistan karanlığa gömülme
Her yaptığın iyi sayıp övünme
Allah billir deyipte geç dövünme
Benim gibi binler belki kurtulur.
Kayıt Tarihi : 18.2.2012 15:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!