Yaşadıkça Şiiri - İsmail Nerimanoğlu

bitermiş ömür
69 ile başlayıp 96 ile
bir kocakarı deyivermişti
anlıyor insan
koca–karıdan duyunca

gençlikte sevgiyi yaşarken
ihtiyarlıkta vefaya talipsen sev dedi
mahallenin delisi

do re mi fa sol la si
hayatın melodisi

bakınca ömre bedel bir güne
çok yolumuz vardı ölmek için
gelene kadar azrail
yaşadıkça anlıyor insan

keşke doğmayaydım dediğiniz cümle
aslında iyi ki doğmuşuma gebe
acele etmeyi verse insan
yanağında iyimser bir tebessimle

kâfiye arayan şair
yitiğini bulunca gel
şiir bir deniz duygular med–cezir
kralın olduğu yerde vezir
olmadığı yerde kral rezil

aruzlar şelâle
duygular divan edebiyatı
gelenekte kökleri
şiirin lirik halinin
dizeleri