Yaşadıkça
Köze düştüm
Közümde hiçliği gördüm.
Yaşadıkça
Özümden eksilenler oldu
Benden fazlasının benden gittiğini gördüm.
Yaşadıkça
Değiştim değişti
Yüzüme gülen gözlerin arkasını gördüm.
Yaşadıkça
Hep bir tarafım oldu
Yoksul yüzlerden yana
Yalanlarım oldu inatlarım savaşlarım
Hepsi yenik
Ve hepsinde dönüp ardıma bakmalarım oldu.
Yaşadıkça
Tutkusunu hayatın
Tüketmekti her değeri
Geriye kesin kez dönüşlü gitmelerim oldu.
Yaşadıkça
Gölgemi tayin eden güneşim oldu insanlar
Sormadılar çobanımdılar
Yaşadıkça
Aklımın özgür yanını öğrendim
Ki yaşayıp kendine zindan olan zamanı beklemektense
Yaşarım gitmeleri.
Ayağımın dibidir yangın ve bir kere yaktım her şeyi.
Kayıt Tarihi : 18.9.2012 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derin bir özet cümlesiyle finalini sunan şiir için teşekkürler sayın şair,saygılarımla...
Oluyor çevrende
Yalan yüzler,sahte gülüşler..
Ne uğruna kaybedilen şerefler..
sevgili Deniz, hayat denen zorlu yolu anlatan güzel bir çalışma olmuş şiirin, kutluyorum..
Anlatım güzel ve sade...
Kaleminize sağlık sayın Deniz Devecioğlu.
TÜM YORUMLAR (7)