Aşkada yandı kalbimiz, aşklada. Tek anda yaşadık sonsuzluğa.
Işıktı düşünceler aydınlatan, karanlıktı ama her aydın olan.
Yinede daima aydınlığa, yaşadıkça her karanlıktan.
Kayıt Tarihi : 25.3.2012 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
''Ben yanmasam, sen yanmasan, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa...'' Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini; şu güneşten düşen ateşe fırlat; ...yüreğini yüreklerimizin yanına at! (Nazım Hikmet Ran) Nazım Hikmet Ran
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!