Yaşadık Şiiri - Halil Baba Takkabulan

Yaşadık yaşayalı
Ölüm hep içimizde.
İçimizde olduğu kadar da
Uzağımızda…
Gün oldu baş ucumuzda yakaladı avını,
Gün oldu biz teslim ettik kapanına avını.
Mevsim bahar….
Ve bu mevsim salalar, müziğimizdi.
Biz o zaman çocuktuk çünkü.
Mevsim yaz’a erdi,
Salalar bir şey ifade etmiyordu,
Gençlik bastırmıştı her şeyi,
O zamanda gücümüzle Azrail’in karşısına dikilebileceğimiz zamandı.
Sonbahar hüzündü,
Salalar içimizi ürpermeye başlamıştı.
Artık geçti,
İlk darbe ağaran saç’tan gelmişti.
Kış geldi,
Salalar yine anlamsızdı.
Zira her şey bitmişti.
Her şeyin bittiği yerde, sorular dizilmişti.