Yaşadıgın Kadar Yskınsın Sonuna

düşündügün kadar düşünülmüyorsun
düşünmedigin kadar düşünülüyorsun
özledigin kadar akla gelmiyor
akla gelmedigin kadar özleniyorsun
iyilik ettigin kadar kötüsün
kötülük ettigin kadar da iyisin
agladıgın kadar gülüyorsun
güldügün kadar aglıyorsun
yaşadıgın kadar görüyorsun
gördügün kadar yaşıyorsun
akıp giden zamandan
geriye kalan bir eflatun
hayatın griye çalan yüzü
herkes kadar iyisin
herkes kadar kötü
ne defterin ne kitabın
akılda kalan son hitabın
ne gülüşün ne aglayışın
hatır dolu son susayışın
ne evin ne barkın
sırra kadem basan hayratın
ne o ne bu hatırlanan
her şeyde biraz sen
ne üstün ne başın
hatırlanan son naaşın
ne geriye kalan
gönlündeki küf
aklındaki akıl
dünyada varlıksın
hayatta piyon
sahnede oyuncu
secdede gururlu taburede eziksin
karşındakinin gördügü gibisin
sevdiklerin kadar iyisin
nefret ettiklerin kadar kötü
ne renk olursa olsun kaşın gözün
karşındakinin gördügüdür rengin
yaşadıklarını kar sayma
yaşadıgın kadar yakınsın sonuna
zaman mekan hiç fark etmez
ne kadar yaşarsan yaşa
sevdigin kadardır ömrün