ah o kıymetini bilemediğimiz günler
gül dalında tomurcuk gibi kokuyor burnumuzda
yürüdüğümüz koştuğumuz dolaştığımız
rüzgârda yürümeyi, güneşte gülmeyi üleştiğimiz
insan bu kadar mı özler
dağlarda kırlarda bir çeşme başını
o tepe şu tepe aşmayı
salkım söğütlere ulaşmayı
şu ağaçlardaki yapraklar
konuşurlar mıydı eskiden
leylaklar güler miydi gözlere
sokağımızda martılar geziyor
dallardaki kuşlar daha özgür
uçup gider hayallerimizden
artık sesler gelmez oldu
ne denizden ne bizden
pencereden gördüklerimiz kadar dünyamız
yahut bildiklerimiz kadar
özgürlüktür, özgürlüktür sevdamız
dilediğimiz, istediğimiz kadar
okusak da doğayı okumak istiyoruz artık
pencereden pencereye koşsak da
özgürlük bir pencere çerçevesi kadar
bir şarkı sözünde suların sesini dinlemek
kandırmıyor gözlerimizi gönüllerimizi
pır pır kanatlanmak geçiyor içimizden
dikenli olsa da bir gül dalına konmak
yahut çayır çimene uzanmak
hasretimiz oluyor ya neylersiniz
özlemle yaşadıklarınızı özlersiniz…
İhsan Kurt
Kayıt Tarihi : 15.2.2023 14:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!