Oturdum yanına ve hiç bana ait olmayan gözyaşlarını sildim.
Bir yabancıya kaptırdığın gülüşlerine yas tutarken sen,
başkasına hitap ettiğin; sitemkar sözlerinde üşüyordum ben...
Siluetinde aşk var sanmıştım ama sen yalnızlıktın başından beri.
Yüreğimin buğulu pencerelerinde uzanan ellerimi görmeden gittiğin, elvedalarınla hatırlıyorum ben seni...
Sefa getirmedin esaret ektiğin düşlerime.
Tek kullanımlık bir omuz arıyordun; ağladın ve bitti öylemi?
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta