Yaşadığımı Hissetmiyorum...

Oturdum yanına ve hiç bana ait olmayan gözyaşlarını sildim.
Bir yabancıya kaptırdığın gülüşlerine yas tutarken sen,
başkasına hitap ettiğin; sitemkar sözlerinde üşüyordum ben...
Siluetinde aşk var sanmıştım ama sen yalnızlıktın başından beri.
Yüreğimin buğulu pencerelerinde uzanan ellerimi görmeden gittiğin, elvedalarınla hatırlıyorum ben seni...
Sefa getirmedin esaret ektiğin düşlerime.
Tek kullanımlık bir omuz arıyordun; ağladın ve bitti öylemi?

Söylesene ulan!
Ben yaprak dökerken her mevsim sensiz,
Sen nasıl kök saldın başka yurtlarda bensiz?

Geceye çalarken sokaklarımda,
Hasreti vururken rüzgarının,
Sen kokarken tüm şehir,
Sen ne zaman başladın başka tenlerde kokmaya?

Sessizken özlemlerim,
Rotası hep sanayken cümlelerimin,
Gene gelsen, gene sevecekken,
Sen nasıl sevdin bir başkasını beni düşünmeden?

Kevgire çevirdin ulan yüreğimi.
En çokta başkalarının nefesine alıştığında.
En çokta başkalarını sevdiğini söylediğinde.
Kaç kez asıldı mutluluklarım saymadım!
Alışkanlık yaptı yalanların herhalde.
Her gece bir doz almadan, yaşadığımı hissetmiyorum...