Yaşadığımı Bilmiyor Şehir

Yaşadığımı bilmiyor şehir!
Herkesin bir acelesi var!
Bulutları, yağmurları unutuyor şehir!
Unutuyor yorulduğunu; uyumuyor!

Şehrin ağaçları mevsime yabancı!
Öksüz bir sessizlik şehir.
Bu öyle bir nehir, öyle bir nehir…
Akıyor caddelerde yorgunların usancı.

Yaşadığımı bilmiyor şehir!
Selâm veriyorum; tanımıyor beni!
Duraklarda el ediyorum; durmuyor!
Bütün koltukları boş; geçip gidiyor!

Şehrin gürültüsü baş köşede oturuyor.
Tıklım tıklım boş caddeler!
Tezat mı mübalağa mı tekrir mi…
Şehir bu; aldığını verir mi!

Kör kötürüm, yatalak, sağır…
Kurşun bulutlardan da ağır…
Ne kadar bağırırsan bağır;
Yaşadığımı bilmiyor şehir.