korku sararken
her yanları
üşür gibiyim
titriyorum
yeni belalara
başım değmeden
katlanabilir miyim
acılarına diyorum
katılanmadan
öfkeme yenik düşmesem
taşıyabilir miyim
içimi kemiriyorum
susuz çöllerin delisiyim
yollar eskitmiş ayağımı
yüreğimde figanıma
kollarımı sarıyorum
gözyaşıma düşen gölgen
yüreğime düşmedi
çabalamadın neden
duygulanıp taşıyorum
mekiklerken dünyaya
ayaklar yere nasmadan
çektiğim yeter artık
yaşadığıma şaşıyorum
07:55 02.05.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 2.5.2009 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!