Yaşadığım bu yer, ölüler ülkesi;
Ebu Cehil’ler yaşar, Nemrut’lar.
Bende bilmiyorum, burası neresi;
Geceleri baskına gelir haydutlar...
Sabaha kadar yağmalanır şehirler,
Taş taş üstüne bırakmaz kafirler.
Kan gölüne döner bütün nehirler;
Ölüleri taşımaya yetmez tabutlar...
İşte burada yaşar bir garip şair,
Bu yazılanların hepsi gerçeğe dair.
Bunun adı vahşetten başka nedir;
Bak açılmış bir bir paraşutlar;
Gökyüzünden azap melekleri iniyor tepemize
Yorgan sermeyin üşürüz, toprak örtün üstümüze...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!