Yaşadığım Yalnızlık

Sevgilim
Bugün gök mavisini süsleyen beyaz bulutlar gördüm gökyüzünde
Sen çok severdin ya beyaz bulutları
Yağmurlu günleri çok severdin sen
Anlatırdın ya bana
Penceremin kenarına oturur
Perdelerimi aralar
Gök sularının camıma vurduğu o minik taneleri sayardım
Ve camımdan süzülen her taneyi senin gözlerine benzetir
O gözlerin hayalinde düşlere dalardım
O düşler sayesinde anlım açık gezerdim Eskişehir sokaklarında
Ve her eve dönüşümde bana kapıyı senin açmanı isterdim derdin ya bana
İşte bende tam o günü yaşıyorum burada
Tek farkımız var sevgilim
Sen beyaz bulutları severdin
Ben de kara bulutlarla yüz yüzeyim
Ama olsun olsun be
Üzerimde kara bulutlar varsa düşlerimde sen varsın
Gökyüzü kraliçesi yağmurlu yarim
Gökyüzünde gülümseyen beyaz bulutumsun benim
Karalar içinde tek beyazımsın
Bilmiyorum bir şeye mi üzüldün ama
Bazen öyle yağmur yağıyor ki burada
Biliyorum senin gözyaşların onlar
Nede olsa gökyüzünde beyaz bulutumsun benim
Senden düşen her damlayı saçlarımdan süzer
Bardaktan boşalırmışçasına ağlarım yokluğuna
Hadi gel gel de sımsıcak ellerinle tutun bana
Tutun ki yağmurlar şahit olsun aşkımıza
Sen yağmurlu günleri çok seversin
İçi şeffaf beyaz tanem
Ve yağmurdan sonra kar
Çam ağaçlarını beyaza bürüdüğü
Gelin gibi süslediği o beyaz taneler
Gel yaşlanmadan ak düşsün saçlarımıza
Seninle yaşlanmayı o kadar çok istiyorum ki
Ne sen sor ne de ben söyleye bilirim
Sadece yaşamalıyız yaşlılığımızı sevdiceğim
Sadece yaşamalıyız
Şimdi saçların kumral biliyorum
O saçlarının her telinin beyazını da göster bana
Çünkü ben ben ölümüne aşığım gözlerinde
Zeytin gözlerinde kiraz dudaklarında
Kalem kaşlarında
Ve kumral teninde
Sen nerelerdesin bilmiyorum ama
İçimde var bir karanlık boşluk
O boşluğu aydınlatmaya gel
Seni bekleyen bir parça yürek var içimde
O yürek sana ait bunu unutma sevgilim haydi gel çık gel

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 01\03\2010