Yaşadığım Şehir Şiiri - Halil Oral

Yaşadığın şehri anlat diyorsun
İncidir desem de sözler yeter mi?
Tarihi şiire sığdır diyorsun
Kağıdım kelama bilmem yeter mi?

Toprağına kurmuş eren bağını
Yeryüzüne salmış sevgi ağını
Güresinde bulmuş nohut tavını
Kokusunu duymak bilmem yeter mi?

Oğuz boylarından Kayı’lı desem
Horasana gidip kökünü versem
Dervişleri sayıp yoluna insem
Bu şehri bilmene bilmem yeter mi?

Aslan Beyi vardır Kınık Soyu’ndan
Tarihler bahseder güzel huyundan
Kurt Dede yıkanmış Göbel suyundan
Adlarını anmak bilmem yeter mi?

Ağdası bilinir kayıtlarından
Hububat fışkırır topraklarından
Suları şırıldar kaynaklarından
Bu kadar ipucu bilmem yeter mi?

Konar göçer iken yerlice olmuş
Yıldırım elinde çeyizlik kalmış
Dokuz asrı aşan tarihi varmış
Köklücedir desem bilmem yeter mi?

Mülayim Dede’ ye bakılır hazla
Dönülür yanından bin bir niyazla
Ekmekçi’ nin yolu sanma hiç fazla
Şaban Dede desem bilmem yeter mi?

Üç eylül gününde coşar yürekler
Toplanır meydanda erce yiğitler
Düşmana verilir dersler öğütler
Tarih şanlı desem bilmem yeter mi?

Yüz beş pare köyü çiçektir dalda
Dostluklar bilinir her türlü halda
Görülmeye değer baharda yazda
Yarattığım duygu bilmem yeter mi?

Leblebi güresi her bir köşesi
Kütahya İlinin büyük İlçesi
Toprağı cevherdir sorma gerisi
Tavşanlı deyişim bilmem yeter mi?

Tavşanlı toprağı yürekte maya
Benziyor insanı asilce soya
Hasretsen temizce havaya suya
Yaylacık’a çıkman bilmem yeter mi?

Tavşanlı dediğim tarihi şehir
Kocaçay akıyor sanki bir nehir
Trenler geçiyor yapmadan tehir
Yoluna düşmene bilmem yeter mi?