Yaşadığım Nusaybin Şiiri - Şair Magma

Ahhh ah! Nerde o mazilerde kalan Nusaybin
Nerde o eski akrabalar, nerde o eski dostlar
Ne fakiri aç, ne zengini toktu
her şeye rağmen mutluyduk
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Benim bu ahları çekmem
Nedense hep bayramlara denk gelir
Bayramlar birlik ve beraberliğin simgesi değil mi
Bunu söylerdi Hz.Muhammed peygamber.
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Bayram denince aklımda eski Nusaybin
Daha ay’lar varken, sarardı bedenimi bir heyecan
Yüreğim şefkat, gözlerim dost arardı
Kimle çıkacağımı hesaplayıp dururdum
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Arife günü ne uzun gündü o vakit
Ne saatler geçerdi, ne de dakikalar
Adeta zaman duruyordu, dayanamazdı zavallı yürek
Gece erken geçsin diye, çare erken uyumaktı tek
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Bayramın ilk günü, çocukların neşesiydi
İkinci günü babalarındı
Üçüncü günü annelerindi, haklarıydı
Beraberlik, dostluk ve barış hakimdi
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Sabah bayram ezanıyla uyanırdım
Allah u ekber Allah u ekber Allah u ekber
Ne güzeldi o mukaddes bayram ezanı
Yastığımın altına saklardım şeker poşetimi
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Babamın bayram namazından dönmesini beklerdim
Gelir gelmez elini öperdim sonrada anamın elini
Kardeş kardeşe öpüşür bayramlaşırdım
Sonra ver elini Nusaybin, kim tutar beniii
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Büyüklerimiz! size ne oldu böyle
Nedir sizi bu kadar değiştiren
Nerde Allah sevgisi, nerde komşuluk hakkı
Bayramda sormayı da unuttunuz
Eskilerde kaldı yaşadığım Nusaybin

Bu bayram çocuklarda bile bir gariplik
Nerde o taşan sokaklar, nerde şeker toplayan çocuklar
Bir patlama sesiyle irkilip durduk
Mantar patlatmaya sevdalanmış çocuklar
Mazilerde kaldı yaşadığım Nusaybin