Yüzünü özlemek en büyük hüner
İçimi kıyıp atmak bir köşeye
Aydınlığa karanlık saçan fener
Ölmeden ölüm gibi acı niye?
Sonbaharı yaşıyorum her mevsim
Yüzüme söver sensizken her ayna
Zaten hasta yorgun ve yalnız cisim
Bir taze saran toprak gerek bana
Yetmiyor feryadım parlamaz şimal
Tatmadığımsa neden aşk bir bela?
Yalvarmak da boş kalmadı ihtimal
Anladım gönül hasrete müptela
Ya gri ya siyah gönlümün rengi
Mihnetine yar, dayanamaz mizan
Benden bana miras, acıdır bengi
Yaşadığım hayattan öte ziyan!
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 11:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bi deyin hele...
TÜM YORUMLAR (1)