Yaşadığım adil değil Şiiri - Helin Şura ...

Gözlerimden yaşlar süzülüyordu
sanki gök tüm yağmur bulutlarını gözpınarlarıma dikmişti
Yazdıklarım şiir oluyordu bu sıralar
Evimde öldürüp öldürüp diriltmişler beni
Donmuşum haberim olmamış
Yakmışlar beni tenim akmamış
Haberim yoktu savaşlardan
Yoktu sürüklendiğim isyanlardan
Hislerimle dalga geçiyordu bir saray soytarısı ile kraliçesi
Tahtları benim yüreğimdeyken
Neydi bu korkusuzluğun cilvesi
Çocuklarım vardı
Bir sokağımda ağlıyorlardı şimdi
Tüm çocukları ağlattı bu gök gürültüleri
Yıldırımlar ne acımasızdı böyle
Dünya müsade etmiyordu düzenlenmesine
Olmayan bir düzenden ne kaldıysa geriye
Onları toparlamaya çalışıyordum işte
Yüreklerim el oldu aklım fikrim dost baktı olaya
Ne kadar kirletilmişim böyle
Mürekkep bile akmamış yerlere
Kuşlarım hapsolmuş sanki bu dizeye
Özgür kalmak isteyen her zerrem paramparça
Satırlar sanki boynumu bölmüş damarlarımdan kelimeleri değil
Ey dünya yaşadığım adil değil